Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Όλα είναι μουσική

«Άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά και άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη…» ακούγεται από το ραδιόφωνο και δυναμώνω λίγο την ένταση.

Δεν ξέρω γιατί αλλά συνηθίζω να συνδέω ακόμα ανθρώπους με τραγούδια.Τραγούδια μου φέρνουν στο μυαλό εικόνες, ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις.Και σε ποιον δεν φέρνουνε άλλωστε μιας και όλα μας τα συναισθήματα περιγράφονται τόσο όμορφα μελοποιημένα.

Ποιος ερωτευμένος δεν τραγούδησε «Αχ, αγάπη»? Ποιος μεθυσμένος δεν θέλησε να πιει όλο το Βόσπορο και ποιος χωρισμένος δεν βρέθηκε σε ένα μπουζουξίδικο και δεν έκλαψε μαζί με τους άλλους που δεν γιορτάζουνε ποτέ? Όταν μια παλιά αγάπη επιστρέφει το σημάδι θα μαρτυραεί πως δεν είμαστε δυο ξένοι και όταν μια καινούργια έρχεται της λέμε «Καλημέρα»…

Η μουσική είναι απίστευτη παρηγοριά κάτι τέτοιες ώρες που το τσιγάρο σιγοκαίεται στο τασάκι και εγώ ταξινομώ τις σκέψεις μου για να γράψω ένα κείμενο. Μου έλειψε αυτή η κατάθεση σκέψεων και η ανάληψη της από ανθρώπους. Γιατί αυτό λείπει σήμερα από τις σχέσεις, η αμοιβαία ανταλλαγή σκέψεων. Κάπου εκεί λοιπόν έρχεται η μουσική και μια μελώδια ξαφνικά ενώνει τους ανθρώπους…Και αυτό είναι μαγικό!

«Ένα χειμωνιάτικο πρωί» ακούω τώρα και σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι αυτή την ώρα είναι ξύπνιοι και ακούν το ίδιο κομμάτι. Και πόσοι απ’ αυτούς σκέφτονται τα ίδια πράγματα με μένα. Επίσης πως μεταφράζει ο καθένας το στίχο και ποιο σημείο τον αγγίζει περισσότερο?

Εσείς τι ακούτε τώρα?

Υ.Γ. - Μόλις έβαλα το αγαπημένο μου τραγούδι και με αυτό κλείνω την ανάρτηση.

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Liga Greeklish gia allagh!

Poso lypamai ta xronia pou phgan xamena................ megali koubenta!!! O Fovos,onoma ousiastikon, genous enikou arithmou kai meta plythintikou. Oi fovoi,opws 8a lege kai h poihtria, na mhn ftasw sto terma kai to pw...

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Κάτι αλλάζει....

Ανοίγω το facebook λίγο πριν το τέλος της ημέρας και ξαφνικά βλέπω μια μαζική κατακραυγή στο σύστημα και στη πολιτεία. Ένα σάπιο σύστημα και ένα κατεστημένο το οποίο έχει φθαρεί και είναι έτοιμο να καταρρεύσει. Όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν ανέκαθεν με προβλημάτιζαν απλά δεν έμπαινα στη διαδικασία να αναλύσω τα πράγματα γιατί πολύ απλά το σάπιο φρούτο το πετάς στα σκουπίδια δεν το ανακυκλώνεις!

Από το μεσημέρι που παρακολουθώ τις εξελίξεις και με έχουν σοκάρει. 1.5 χρόνο μετά τα Δεκεμβριανά του 08 και με άλλη κυβέρνηση που είχε 3 συνθήματα προεκλογικά «Πρώτα ο πολίτης» (Ναι το είδαμε 3 σκοτώθηκαν σήμερα και πόσοι άλλοι είναι στα νοσοκομεία) «Λεφτά υπάρχουν» (Ναι για εσένα Γιωργάκη και τους υπόλοιπους 299, για τα υπόλοιπα 11.000.000 υπάρχει λιτότητα) και «Πάμε….» (Για φούντο υποθέτω ε?)

Όχι στο τρίτο, ένεκα και πιο αμφιλεγόμενο, θα συμφωνήσω. ΠΑΜΕ…για φούντο! Το σύστημα καταρρέει και αυτό είναι θετικό γιατί ο κόσμος αγανάκτησε με όλους αυτούς τους άχρηστους που μας κατασπάραξαν τόσα χρόνια και τώρα μου τηρούν 1 λεπτό σιγή και μου τρέχουν στα Καστελόριζα για να μας βάλουν στο ΔΝΤ. Τώρα θα ΄λεγα που να το βάλεις αλλά έχε χάρη μου με πρόλαβαν οι Γερμανοί κάτι μήνες πριν!

Για την αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπαίνω καν στο κόπο να μιλήσω γιατί μαζί με τους άλλους έφεραν όλη αυτή την οργή στο κόσμο! 30 χρόνια τώρα ότι είχαμε σε πιο ανίκανο το βγάλαμε πρωθυπουργό! Καλά να πάθουμε όμως, τουλάχιστον ξυπνήσαμε και καταλάβαμε τι κρύβεται πίσω από όλους αυτούς τους διαπλεκόμενους!

Για το χώρο της αριστεράς ούτε λόγος φυσικά, γιατί προσπαθούσα να καταλάβω την Αλέκα που μου την είχαν σε απευθείας σύνδεση από το Περισσό και αλλά ντ’ αλλά της Παρασκευής το γάλα η γυναίκα! Όχι μωρέ είναι δύσκολο να είσαι τόσα χρόνια πίσω και να λες τις ίδιες μαλακιές κάθε μέρα κ όπου σταθείς και βρεθείς! Αμ, ο Τσίπας??? Αυτόν που τον πας? Απορώ ειλικρινά πως έφτασε κάποια στιγμή στο 17%....Απορώ…!

Τέλος πάντων, προσωπικά βαρέθηκα να χαϊδεύω αυτιά δεξιά και αριστερά! Αγανάκτησα με όλους αυτούς. Μακάρι να ήμουν στην Αθήνα να διαδήλωνα μαζί με όλες αυτές τις χιλιάδες μη κομματικοποιημένων ανθρώπων που απλά βλέπουν το ψωμί τους να κόβεται και το μέλλον των παιδιών τους μαύρο! Να μπορούσα να συλλυπηθώ αυτές τις οικογένειες που έχασαν τα παιδιά τους, τις γυναίκες τους, τους άντρες τους. Να έβαζα ένα λιθαράκι και εγώ για να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται…

Και τώρα τι?? Όπως πολύ σωστά γράφει στο status της μια φίλη «…Η λέξη επανάσταση κρύβει μέσα της την λέξη ανάσταση»