Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Το τελευταιο τσιγαρο θα καπνισωωωωω.....

Ναι ναι...καλα διαβασατε.! Και πως να το καπνισω δηλαδη αμα το πακετο παει 4€ και μετα παει στα 5.40€ (οπως μου ειπε ενας φιλος). Αν παραβλεψουμε δε το γεγονος της τιμης το δευτερο ερωτημα ειναι "που" αφου στο τελος θα πληρωνουν προστιμο ακομα και αυτοι που καπνιζουν σε σπιτι πανω απο 70τ.μ. Λοιπον η ενσταση μου ειναι η εξης: ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΠΙΑ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ?????
Τι ρατσισμος ειναι αυτος? Μαλιστα ρατσισμος και με το νομο κιολας! Χρονια τωρα ακουγα για αλλες χωρες και σκεφτομουν "Ελα μωρε μαλλον τα δραματοποιουν τα πραγματα". Κι ομως τους τελευταιους μηνες το καταλαβαινω. Το χω νιωσει το πετσι μου που λενε... Και απορω γιατι.
Ενοχλουσαμε κανενα τοσα χρονια? Μια χαρα δεν εισεπραττε το κρατος τους φορους του απο το καθε πακετο που αγοραζα (και οχι μονο)? Και σε καθε αυξηση εκει βραχος...Το στηριζα το κρατος και την οικονομια του (μη χεσω αλλα τελος παντων). Εκτος αυτου παρατηρωντας το κοσμο τριγυρω σου μια νορμαλ σε κινηση μερα σε μια καφετερια θα δεις οτι το 80% καπνιζει. Γιατι λοιπον πας εναντια στα συμφερωντα του 80% και ενταξει με την αυξηση της τιμης (περιοδος οικονομικης κρισης, τα τσιγαρα εχουν μεγαλη καταναλωση οποτε κατι θα αρπαξουμε απο εκει) αλλα σαν να μην εφτανε αυτο υπαρχει και ο αντικαπνιστικος νομος που σου απαγορευει να καπνισεις σε δημοσιο εσωτερικο χωρο ο οποιος μπηκε σε εφαρμογη απο φετος! Ετσι λοιπον ακομα και εσυ που ελεγες "Ενταξει θα καπνισω ακομα και με 0.80€ παραπανω αυξηση" αναγκαζεσαι να το κοψεις. Το αποτελεσμα δεν το ξερω ακομα αλλα δεν νομιζω οτι θα ειναι ιδιαιτερα επικερδες.
Εν παση περιπτωσει, ως ειθισται σε καθε τι παλιο και με ιστορια να κανω μια μικρη αναδρομη (προσωπικη) στο τσιγαρο. Πρεπει να ημουν 15 χρονων οταν πινοντας μια βοτκα-πορτοκαλι(ελεος και εγω ομως) με εναν φιλο σε καποιο μπαρ τον ειδα να βγαζει ενα πακετο και εντρομος τον ρωτησα εαν καπνιζει. Μου απαντησε οτι ναι και με ρωτησε εαν ηθελα να δοκιμασω. Το σκεφτηκα λιγο και τραβηξα τη πρωτη τζουρα της πιο γλυκιας κακιας συνηθειας που ειχα. Αν και δεν μπορουσα να κατεβασω το καπνο ζαλιστηκα. Ξερεις αυτη τη γλυκεια ζαλαδα που σου αφηνει ακομα καμια φορα το πρωινο τσιγαρο. Εβηξα κιολας και ειπα οτι αυτο το πραγμα δεν προκειται να το ξαναβαλω στο στομα μου.
Μεγαλη μπουκια φαε, λενε, μεγαλη κουβεντα μη πεις. Ξεκινωντας το λυκειο που το τσιγαρο πλεον δεν αποτελει απαγορευση μιας και υπαρχουν τα καπνιστηρια εξω στην αυλη και εφοσον η παρεα μου καπνιζε με εξαιρεση κανα δυο ατομα (που τωρα και αυτα καπνιζουν) μου ειχε μπει το διλλημα. Ηταν βραδακι θυμαμαι και ειχαμε βγει διαλλειμα στην ενισχυτικη και τα παιδια βγαλαν τσιγαρο να καπνισουν. Τοτε πηρα την αποφαση! Αρχιζω το καπνισμα! Και αναψα το πρωτο επισημο τσιγαρο μου GR μπλε. Το καπνο δεν τον κατεβασα κατω οποτε νομιζα οτι καπνιζα κανονικα και οχι τιποτα αλλο δεν εβηξα οπως λεγαν οι αλλοι. Το πρωτο καιρο η τρακα πηγαινε συννεφο οποτε λοιπον τη μερα που εδινα Lower (5-12-03) πηρα το πρωτο μου πακετο! Ανακαλυψα οτι και μια καλη φιλη στα αγγλικα καπνιζε οποτε καπνιζαμε μαζι μετα την εξεταση σε ενα παρκακι και μετα σε μια καφετερια. Παντα κρυφα μην μας δει κανεις και μας δωσει στο σπιτι.
Ο χρονος περνουσε και τα πακετα που αγοραζα ηταν 1 στις 3 μερες απο τα οποια τα μισα πηγαιναν σε τρακες.Μετα τις γιορτες και με το νεο ετος (2004) το φτηνιαρικο GR blue εγινε Lucky Strike. Ηταν η μαρκα μου μεχρι και την 3η λυκειου εκει στα μεσα αλλαξα οριστικα και καπνισα τη μαρκα που καπνιζω μεχρι και σημερα MURATTI. Δεν θα ξεχασω ποτε σκηνικα με οικογενεια τοτε το καιρο που ακομα το εκρυβα. Λες και εκανα κανα εγκλημα....!! ΜΑΜΑ-"Αυτος ο αναπτηρας/πακετο τσιγαρα που βρηκα ποιανου ειναι?" ΕΓΩ- "Του Βασιλη,Δημητρη, Κωστα,Ηρας, Μαρινας κλπ. κλπ." Τωρα τα σκεφτομαι και γελαω, τοτε ετρεμα στην ιδεα να μαθαιναν οι δικοι μου οτι καπνιζω. Στη 3η λυκειου πια το ειχαν συνειδητοποιησει οτι καπνιζω απλα δεν ηθελαν να με δουν μεχρι να παω 18!! (κουφοοοο?? λες και θα αλλαζε κατι).
Η μανα μου πρωτη φορα που με ειδε να καπνιζω ηταν το καλοκαιρι μετα τη 3η λυκειου. Δεν θα ξεχασω την εκπληξη στα ματια της. Και να πω οτι δεν ηξερε.... Τελος παντων εκεινο το καλοκαιρι ηταν λιγο τραγικο απο πολλες μεριες. Μολις ειχα τελειωσει πανελλαδικες, δεν ειχα παει κ τοσο καλα και το τσιγαρο ειχε γινει ο κολλητος μου.
Ανεκαθεν θυμαμαι τον εαυτο μου να καπνιζει στις δυσκολες στιγμες. Ηταν μια παρηγορια. Ενας φιλος ο οποιος σου δινε κουραγιο. Σε χωρισμους, αποχωρισμους, τσακωμους, στεναχωριες, αγχη το τσιγαρο ηταν εκει στο χερι μου και σαν να επαιρνε τη πικρα μου. Πως γινεται μια μικρη ουσια να παιρνει τις πικρες ρε γαμωτο.? Και ειναι και ο μονος που ξερεις οτι θα ειναι εκει αρκει να πας στο πλησιεστερο περιπτερο και να δωσεις 3.2€. Με 3.2€ κερδιζεις εναν καλο φιλο που σου παιρνει 10 λεπτα απο τη ζωη σου το καθε ενα.
Τρομερο πραγμα ε? Ενας φιλος που σκοτωνει αργα να γινεται ο καλυτερος σου φιλος. Κι ομως τα πιο ωραια πραγματα στη ζωη σκοτωνουν. Το φαγητο (σε μεγαλη ποσοτητα), το ποτο, το σεξ(ερευνες δειχνουν οτι αυξανονται οι χτυποι τισ καρδιας σε τετοιο βαθμο ωστε να κοντευεις να παθεις εμφραγμα ειδικα τη στιγμη της κορυφωσης)... Γι 'αυτο λοιπον ο αποχωρισμος απο αυτον το φιλο,κακια συνηθεια ειναι δυσκολος. Και μαλλον θα παραμεινει οσο το επιθυμω εγω (και η εκαστοτε κυβερνηση)χαχαχαχαχα....
Υ.Γ. - Αν σας αρεσε πειτε μου κ εσεις την εμπειρια σας με το τσιγαρο....
Υ.Γ2- Ηθελα να κανω και μια αναδρομη σε τραγουδια για το τσιγαρο αλλα δεν προλαβαινω να σκεφτω τωρα με περιμενουν. Σιγουρα θα γινει ομως. ΔΕΣΜΕΥΣΗ!!!!

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Sweet Dream or a Beautiful Nightmare?

Ονειρα...Και ποιος δεν κανει? Στον υπνο και στο ξυπνιο τα ονειρα ειναι ονειρα. Τι γινεται ομως οταν τη πορτα σου χτυπα ο πιο γλυκος εφιαλτης? Εκει ειναι που λες μωρε μπας και εχει δικιο η αοιδος και τραγουδαει και χτυπιεται You can be a sweet dream or a beautiful nightmare. Either way I don't wanna wake up. Ναι στο 2ο θα συμφωνησω. Τι και αν ειναι το ωραιοτερο ονειρο στο κοσμο.? Ο εφιαλτης παντα εχει τη μαγεια του αλλωστε ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΝΑΣ! Ξυπνησες ποτε εσυ απο εφιαλτη και δεν τον θυμοσουν?
Ο εφιαλτης λοιπον ηταν μια παρεξηγημενη προσωπικοτης απο αρχαιοτατων χρονων. Ρωτησε κανεις γιατι μας εδωσε στεγνα στους Περσες? Ολοι στο αποτελεσμα μειναμε... Και ναιιιι θα μου πεις οτι και τον αλλον τον Ιησου-Jesus για 30 αργυρια τον δωσανε αλλα πως να το κανουμε ακομα και τα λεφτα στοχευουν καπου αλλωστε το ειπε και η Τζουλια! Η Αλεξανδρατου ντε...η γνωστη τραγουδοποιος!
Σκεφτομουν λοιπον να γραψω σημερα την εμπειρια μου για το πιο γλυκο εφιαλτη που εχω ζησει για να αποδειξω οτι τελικα και οι εφιαλτες εχουν τη χαρη τους αλλα κατεληξα να γραφω γενικα για ονειρα εφιαλτες κλπ. Κατοπιν σκεψεως ομως καθως επισης και επιστημονικων ερευνων(και καλα....χαχαχαχ) κατεληξα στο οτι οι εφιαλτες μας οφειλονται στο οτι φοβομαστε να αντιμετωπισουμε τους φοβους μας . Φοβοι που δημιουργουνται αθελα μας και μας εμποδιζουν να κοιταμε παραπερα! Απο το να μην μαθει η μαμα οτι καπνιζεις (στα 15) μεχρι το θανατο στα (στα 85)...
Η αληθεια ειναι οτι και εγω εχω φοβους οπως και ολοι οι αλλοι αλλα τι μπορω να κανω? ε? Και οι φοβοι ειναι σαν τις αναγκες, δεν υποκεινται σε κορεσμο. Συνεχεια δημιουργουνται αλλοι και συνεχεια πρεπει να τους αντιμετωπιζεις μεχρι να ερθει ο επομενος. Οποτε ειναι κατι σαν μια μαχη. Ναι μαχη! Μια συνεχομενη μαχη στην οποια πρεπει να κερδιζεις. Και το επαθλο ειναι η ζωη γιατι μεσα απο τις εμπειριες που αποκτας απο τις μαχες αυτες τις δινεις νοημα. Και το να δινεις νοημα στη ζωη σου ειναι το σημαντικοτερο επιτευγμα!
Τα συμπερασματα δικα σας..(Συγχωρεστε τυχον ορθογραφικα απλα μολις πραγματοποιησα ενα ονειρο μου και εγραψα κατι μεθυσμενος....)

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Let's get it started so....

Η αληθεια ειναι οτι εδω και ωρα ψαχνω να βρω εναν εξυπνο τροπο να ξεκινησω. Καπου εκει (εφοσον εσσβησα κ το πεμπτο τσιγαρο) σκεφτομαι τα blogs πρεπει να εχουν μια ειλικρινεια μιας και ειναι οπως και να το κανουμε μια καταθεση ψυχης. Ενταξει οχι ολα... Εγω θα θελα το δικο μου ομως να ειναι αυτο ακριβως. Θελω να προβληματιστουμε, να γελασουμε, να κουτσομπολεψουμε, να κλαψουμε... Κοινως θελω να γινουμε μια παρεα.
Αυτο ειναι που λειπει στο σημερινο ανθρωπο τελικα. Μια παρεα. Μπορει να βρισκεσαι αναμεσα σε 200 ανθρωπους και εσυ να εισαι μονος. Εκει ειναι που σκεφτομαι ποσο τυχερος μπορει να ειμαι που εχω ενα σωρο ανθρωπους που μ'αγαπανε και αγαπαω. Τι να τα κανω τα 14.000.000€ του Τζοκερ αν δεν εχω φιλους να τα φαμε μαζι? Γιατι κακα τα ψεματα μια ζωη την εχουμε και αυτη πρεπει να ειναι γεματη στιγμες. Και ναι καποιες απο αυτες θα ειναι καλες καποιες θα ειναι κακες.
Τελος παντων, να πω 2 λογια ετσι για την ιστορια για το blog. Το ονομα δεν ξερω αν ειναι πιασαρικο ή οχι αλλα εφοσον θα μιλαμε για βιωματα και προβληματισμους και το ονομα μου ταιριαζει στο τιτλο ειπα κ γω γιατι οχι..? Επισης, εδω δεν υπαρχουν διαχωρισμοι γραφει ο οποιοσδηποτε με ενα σεβασμο ομως προς τουσ αλλουσ bloggers. Δεν ειπα να μιλαμε με το σεις και το σας αλλα προσβλητικα μηνυματα δεν θα ηθελα να δω γιατι οι προσβολες δεν τιμανε κανεναν ως ανθρωπο και προσδιδουν φτηνια επανω του. Προσωπικα δεδομενα νομιζω δεν χρειαζεται να δινει καποιος εδω δεν ειμαστε και το "Χρυσο Κουφετο"... Αυτα εν ολιγοις.
WELCOME TO MY WORLD! :)